Nederland presteert hopeloos slecht
Columns | Door Anne-marije Scheffe
Geplaatst: 14-02-2016
 Ik ben zelf altijd in de veronderstelling geweest dat wij in Nederland op duurzaam gebied goed bezig waren. Wij hadden als één van de eerste een energieprestatienorm voor gebouwen. Prinses Beatrix is betrokken bij de Club van Rome. En wie kent het spotje 'een beter milieu begint bij jezelf' niet?
Ook tijdens mijn studie Bouwkunde was duurzaamheid erg belangrijk. Er waren vakken over duurzaamheid en bij ieder ontwerpvak was duurzaamheid een belangrijk onderdeel. Iedereen weet ook dat architecten altijd zwart dragen om de wasmachine minimaal te belasten.
Sinds ik aan het werk ben, is dit beeld steeds verder weggezakt. Het is waar dat wij in het verleden het goede voorbeeld gaven en koploper waren op het gebied van duurzaamheid, maar er is ergens heel hard op de rem getrapt. Je ziet dit bijvoorbeeld ook in de EPC-aanscherping. De eerste drie aanscherpingen van 0,2 volgden elkaar binnen twee/drie jaar op, de vierde kwam pas acht jaar later. En nu zitten we opeens met het probleem dat we binnen vijf jaar de laatste grote stap moeten nemen, van EPC 0,4 naar EPC 0,0.
Onlangs zag ik voor het eerst de wereldranglijst duurzame landen (The Climate Change Performance Index) en zoals verwacht staan Denemarken en Zweden bovenaan. Maar dat ook Frankrijk, Slovenië, India en Polen beter presteren dan Nederland vond ik toch schokkend. We staan nog net twee plaatsen boven de Verenigde Staten (44) en drie plaatsen boven China (45). Toegegeven wij zijn een klein landje dus we stoten ook aanzienlijk minder CO2 uit dan deze giganten maar kennelijk doen we dus net zo weinig moeite om dit te verbeteren als de grote vervuilers. En bovendien scoren wij het slechtst van alle Europese landen. In 2005 stonden wij nog op de 15de plaats maar zijn toen snel gezakt. Sinds 2006 komen we al niet meer boven de 25ste en vaak niet boven de 30ste plek uit.
Het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen en het vergroten van het aandeel duurzame energie lijkt niet moeilijk. Landen als Zweden en Denemarken halen makkelijk hun doelstellingen. Waarom is het voor andere landen dan zo lastig? We zijn de afgelopen jaren over de hele wereld alleen maar meer broeikasgassen uit gaan stoten. Het knelpunt is geld. Het Copenhagen Consensus Centre heeft onderzoek gedaan naar de financiële haalbaarheid van de tien grote wereldproblemen, waaronder infectieziekten, conflict en geweld, honger et cetera. De oplossingen van deze problemen zijn geanalyseerd op basis van financiele haalbaarheid en rendement. Aan de hand van deze resultaten is een prioriteitenlijst opgesteld. Het uitgangspunt van deze lijst is; welke oplossing kan met de minste investering de meeste mensen helpen. Hieruit blijkt dat klimaatverandering onderaan de lijst staat. Er moet veel geld worden geinvesteerd maar we krijgen er ogenschijnlijk weinig voor terug.
Ook in Nederland merken wij deze weerstand tegen geld uitgeven zonder dat hier een aanzienlijk verschil mee gemaakt wordt. Het klimaatprobleem zal nooit verdwijnen, hooguit minder extreem worden. Onze overheid moet niet alleen investeren in duurzaamheid maar raakt ook inkomsten kwijt in de vorm van gasbaten. Voor consumenten ligt dit echter anders. De investering in duurzaamheid is voor individuen vaak wel rendabel. Door bijvoorbeeld eenmalig te investeren in extra isolatie of zonnepanelen kan de energierekening aanzienlijk omlaag en groene energie kost in veel gevallen evenveel als grijze energie. Fietsen is gezonder dan de auto pakken en door lokale producten te kopen, stimuleer je niet alleen de lokale economie maar verminder je ook de CO2-uitstoot die wordt veroorzaakt door het transport. Vergeet niet 'een beter milieu begint bij jezelf'. Daarbij heeft een duurzame levensstijl naast onmerkbare effecten op het milieu ook effect op uw portemonnee en uw gezondheid.
Ik werk aan een beter milieu. U ook?
Overig Columns
|