Laatste columns
Moeten we ons kapot schamen?
Een citaat uit een artikel in NRC: "Het besef dringt door dat mensen een betaalbare woning moeten kunnen vinden om vooruit te kunnen in hun leven. Als de woningmarkt stokt, leidt dit tot ongelijkheid en politieke onvrede". In een paar woorden geeft dit beangstigend goed weer wat er op het spel staat. Ik word er een beetje verdrietig van.
De keten moet digitaliseren
De sector is al flink bezig met het digitaliseren en waar mogelijk het automatiseren van werkprocessen. Zeker de afgelopen jaren heeft de bouw op dat vlak een flinke inhaalslag gemaakt. Zowel grote als middelgrote bouwbedrijven en, natuurlijk ook, architecten en toeleveranciers digitaliseren er lustig op los. Gevolg is dat die digitale samenwerking en automatisering op bijvoorbeeld projectniveau best wel aardig lukt. Alleen stokt het vloeiend uitwisselen van data en informatie vaak als het projectoverstijgend is.
Love & Peace bij de Rabo-bank?
Ik tik bij Google in “coöperatie huizen bouw”: 232.000 hits. Sodeknetter. Da’s een hele boel. Maar Google verslikt zich een beetje in mijn opdracht en ziet het woord coöperatie soms aan voor corporatie. Nee Google, dat is dus níet het zelfde. Ik bedoelde echt coöperatie.
Youp op zolder?
Ik ben op de site van NRC. Leuk, de wekelijkse column van Youp. Om de woningnood rond Delft op te lossen, zo schrijft de verbaasde columnist, komt er een nieuwe wijk zo ongeveer op de vluchtstrook van de A13. Is dat geen teringherrie? Ja, buiten versta je elkaar amper. Maar vooral op de zolders van dit nieuwe Vinexachtige juweeltje is het lawaai kennelijk onverdraaglijk.
Woningmarkt en de Herengracht-index
We kennen de situatie: een verdubbeling in korte tijd van de huizenprijzen. Beleggers die gretig en gierig in onroerend goed beleggen omdat ze weten dat huren hoog en dus winstgevend zijn. Vooral in steden als Amsterdam is de behoefte aan goede objecten groot. De huizenmarkt is een bubbel. Toch?
Er moet snel iets gebeuren
We hebben de afgelopen jaren al flink wat crises over ons heen gekregen. We hebben achtereenvolgens de kredietcrises, de coronacrisis en de arbeidsmarktcrisis voor onze kiezen gekregen. Maar de energiecrisis waar we nu middenin zitten spant qua ernst en disruptief gevaar naar mijn idee de kroon. Zeker als het kabinet niet heel snel met adequate maatregelen komt en besluit om aan de juiste knoppen te draaien. En eerlijk gezegd maak ik mij juist over dit laatste misschien nog wel de grootste zorgen.
Eerdere columns
Artikel niet gevonden?
Zoek in ons nieuwsarchief voor meer artikelen
|
|