Laatste columns
Gulzige rotzakken
Een paar recente krantenkoppen: ‘Knagende termieten in opmars’, ‘Kolonies schadelijke termieten in Nederland’ en ‘Termieten vreten twee huizen in Zuid-Holland op’. Het gaat om de Amerikaanse grondtermiet (Reticulitermes flavipes). Voor miljoenen Amerikanen is dat een vertrouwde maar verfoeide huisgenoot.
Wanorde, of systeem?
In mijn vorige column (‘Systeem(keuze)’ / dec. 2023) heb ik mijn argumenten voor daadwerkelijke veranderingen in onze huisvesting gedeeld. Aangezien de mogelijkheid voor verdere uitwerking hier uiteraard beperkt is, neem ik bij deze toch wat meer ruimte voor mogelijke invulling, vooral met oog op de toekomst.
Gevederde vrienden
Ik herinner mij ons splinternieuwe huis aan de Boonstralaan in Joure, waar we in 1961 – ik was toen 7 jaar oud - naar toe verhuisden. De technische details weet ik niet meer maar ik herinner me dat in ons grote voorraam een modern, nieuw soort glas was gezet. Wat ik nog wél weet, is dat een verontrustend groot aantal vogels zich tegen dat gloednieuwe raam te pletter vloog.
Zwaar verouderde architectuur
Mijn vrouw heeft een paar talenten; succesvol op koopjes jagen is er één van. Ze kan als geen ander schoenen, laarzen, jurken en truien uit de collectie van vorig jaar opsporen. Voor een schijntje van de oude prijs.
Systeem(keuze)
Het zijn steeds frequenter terugkerende pleidooien, vooral nu rond de verkiezingen: teneinde de situatie in de landbouw op te lossen volstaat het niet uitsluitend de hoeveelheid vee te reduceren, teneinde de situatie in de gezondheidszorg te verbeteren volstaat het niet meer geld ter beschikking te stellen, teneinde ons voor te bereiden op een mogelijke of zelfs te verwachten zeespiegelstijging volstaat het niet om alleen de dijken te verhogen, teneinde de woningnood op te lossen volstaat niet uitsluitend het bouwen van meer huizen. Veel belangrijker is een structurele overdenking van deze thema’s en het formuleren van een visie, gebaseerd op hoe wij onze samenleving zien, willen inrichten en vormgeven; nu maar vooral straks.
Van klein denken krijg je grote spijt
Zou er een toverformule voor zijn? Een combinatie van Hollandse gezelligheid en Chinese daadkracht? Wij Nederlanders hechten aan gemoedelijkheid en kleinschaligheid. De Chinezen denken anders: ze bouwen in ijltempo splinternieuwe miljoenensteden waar gezelligheid even zeldzaam is als een regenwoud in de Sahara.
Eerdere columns
Artikel niet gevonden?
Zoek in ons nieuwsarchief voor meer artikelen
|
|