Ik was verbijsterd. Het oude farmhouse van overburen Peter en Nancy was gesloopt en we hadden werklieden al grondwerk zien doen. In onze Washingtonse buitenwijk gebeurde dat veel vaker: oud maakte plaats voor nieuw. U kent ze wel die traditioneel Amerikaanse huizen: natuurlijk helemaal van hout, vakwerk ramen, de voordeur in het midden en zo’n gezellige veranda met schommelstoel en neppilaren aan de voorkant.

De gasprijzen gaan door het dak en de media buitelen over elkaar om daar verslag van te doen. Reikhalzend wordt naar Den Haag gekeken hoe het demissionaire kabinet burgers en bedrijven financieel gaat compenseren. Minister Blok van Economische Zaken heeft in elk geval al laten weten de Groningse gaskraan niet extra open te zetten nu de energieprijzen maar blijven stijgen. Alleen wanneer we een extreme winter krijgen kan er vanuit de Groningse bodem worden bijgeplust. Met zijn woorden stelde hij de Groningers die alle gevolgen van de gasboringen meer dan zat zijn weer een beetje gerust.

De sector begint te piepen en te kraken door het tekort aan mensen. Dat personeelstekort wordt als we daar niets tegen doen de komende jaren alleen maar groter. Immers, de babyboomers gaan met pensioen en daarmee is de uitstroom vele malen groter dan de instroom. Tegelijkertijd ligt er een enorme ambitie. We moeten in hoog tempo verduurzamen en ook de bouwproductie moet fors omhoog om aan de stijgende vraag te voldoen.

De namen Gorillas, Flink en Getir zullen nog niet bij iedereen bekend zijn. Wees gerust: dat worden ze wel. Het zijn de nieuwste spelers op de markt van het bezorgen. Dit keer gaat het erom de boodschappen binnen 10 minuten bij je thuis te krijgen. Alle drie doen ze hun best zo snel mogelijk de grootste te worden. Gorillas en Getir zijn door al het geïnvesteerde durfkapitaal al meer dan één miljard euro waard. En laat ik toevallig nou naast de Gorillas vestiging in Den Haag wonen.

Denk niet dat de gekte rond de huizenprijzen iets typisch Nederlands is. Ik was een maandje in de VS en daar heerst dezelfde idiotie. Een praktijkgeval uit eigen waarneming:. Op vrijdag komt een huis op de markt voor een nepprijs van 8 ton. De verkoper en makelaar weten dat de prijs slechts een lokkertje is voor gretige kopers. Die gaan zeker over de vraagprijs heen. Eén tot anderhalve ton overbieden is geen uitzondering.

Het gaat goed in de bouw. Na wat lichte vraaguitval in het begin van de coronacrisis zijn de orderportefeuilles meer dan goed gevuld. Alleen zal deze constatering bij menig hoofdaannemer niet tot een hosannastemming leiden. Immers, zij worden geconfronteerd met forse prijsstijgingen van grondstoffen. En ook de onderaannemers, die vaak 76 procent van het werk doen, schroeven hun prijzen flink op. Niet zelden zijn deze bedrijven ook actief voor consumenten en die laten al een tijdje het geld rollen als het gaat om het laten verbouwen van hun huis. Resultaat hiervan zijn overvolle agenda’s en prijzen die de pan uitstijgen.