‘Feeding the Planet, Energy for Life’
Columns | Door Anne-marije Scheffe
Geplaatst: 07-09-2015
 Een paar weken geleden ben ik tijdens mijn welverdiende vakantie een paar dagen in Milaan beland. Niet voor de fantastische kathedraal van Milaan, de Duomo, of voor het heerlijke Italiaanse eten, hoewel daar gelukkig ook voldoende tijd voor was, maar voor de World Expo, beter bekend als de wereldtentoonstelling. Dit jaar was het thema ‘Feeding the Planet, Energy for Life’. Een combinatie van mijn twee favoriete hobby’s: architectuur en eten.
Ik ben zelf als architect afgestudeerd aan de TU Delft. Toen er namen langskwamen als Foster + Partners, Herzog & de Meuron en Daniel Libeskind waren de tickets snel geboekt. De paviljoens van deze en andere bekende architecten varieerden van interessant tot fantastisch. Het paviljoen van Libeskind voor de Chinese vastgoedontwikkelaar Vanke China, een rode glimmende Chinese draak, liet mijn hart sneller kloppen. Ook de Japanse, Estlandse en Franse paviljoens zijn een lust voor het oog. Op deze fantastische plek kun je als architectuurliefhebber je hart ophalen. Om de paar meter staat een nieuw bouwwerk van natuurlijke en duurzame materialen, zoals hout en bamboe, afgewisseld met robuuste structuren van staal en beton.
Bij het Nederlandse paviljoen is van architectuur echter niets te bekennen. Het is eigenlijk meer zoals ze het zelf beschrijven ‘een festival terrein’, open en uitnodigend zonder vast pad om te volgen. De verzameling food trucks, in combinatie met een spiegelhuis, een kas en een mini-reuzenrad, moeten bezoekers een beeld geven van Nederlandse innovatie en vakmanschap. Toch is er een goede reden om er doorheen te struinen, namelijk het Join the Pipe waterflesje. Een leuk souvenirtje waarmee je ook kinderen in ontwikkelingslanden helpt. Het Nederlandse paviljoen is net als hun logo waarop een koe staat afgebeeld op het eerste gezicht een verwarrende, onsamenhangende verzameling ideeën maar als je een stapje terug neemt en er zonder oordeel naar kijkt toch verrassend aantrekkelijk.
De 37 meter hoge Tree of Life is het icoon van het Italiaanse paviljoen. Na zonsondergang is de Lake Arena de locatie van een betoverende licht-, geluid- en watershow met als centraal punt de Tree of Life. Een mooie afsluiting van de dag ondanks of juist dankzij het hoge Disneylandgehalte. In eerdere jaren zijn tijdelijke bouwwerken van de wereldtentoonstelling belangrijke toeristentrekplaatsen of zelfs iconen geworden, zoals de Eifeltoren in Parijs en het Atomium in Brussel. Ik betwijfel of er dit jaar een nieuw icoon voor Italië zal achterblijven. Gelukkig is voor veel paviljoens al bekend wat hun volgende bestemming is, zoals het ontwerp van Foster+Partners voor het paviljoen van de UAE dat teruggebracht zal worden naar de UAE en onderdeel wordt van de duurzame stad Masdar City.
Ik kan iedereen aanraden om een keer naar een wereldexpositie te gaan. Het is moeilijk om de expositie samen te vatten in een kort stuk tekst, maar het is een bijzondere ervaring. De ontspannen sfeer, het heerlijke eten en de mooie architectuur maken het een dag om nooit te vergeten. De Expo is nog te bezoeken tot en met 31 oktober 2015. Kijk voor een impressie van het project op onze architectuurprojectenpagina.
Overig Columns
|