Huizen zijn spotgoedkoop
Columns | Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 30-08-2021
 Denk niet dat de gekte rond de huizenprijzen iets typisch Nederlands is. Ik was een maandje in de VS en daar heerst dezelfde idiotie. Een praktijkgeval uit eigen waarneming:. Op vrijdag komt een huis op de markt voor een nepprijs van 8 ton. De verkoper en makelaar weten dat de prijs slechts een lokkertje is voor gretige kopers. Die gaan zeker over de vraagprijs heen. Eén tot anderhalve ton overbieden is geen uitzondering.
Maar je moet wel verduiveld snel zijn. En geen voorbehoud maken voor financiering. En geen bouwkundige inspectie eisen? Sorry, effe niet. Op vrijdag kwam het huis dus op de markt. Kopers kregen tot maandag twaalf uur de tijd een bod uit te brengen. Wie biedt het meeste? Wie wordt de gelukkige?
We logeerden in de VS bij vrienden met een eigen huis. Ze kochten het ooit voor 90.000 dollar; het is nu 1,2 miljoen waard.
Klinkt bekend allemaal?
Maar dan: Op de terugweg uit de VS lees ik in het vliegtuig een artikel onder de wervende en ook verrassende kop: “De huizenprijzen zijn helemaal niet hoog”. Eh…, heb ik iets gemist? Financieel adviseur Paul van der Kwast becijfert in Intermediair dat de prijzen wel hoog zijn, maar de kosten van de koopwoning juist heel laag. Inderdaad, dat komt natuurlijk door de superlage rente.
Stel je koopt een huis met een hypotheek van 400.000 Euro voor 1,4 procent rente. Dat is de maandelijkse rente pakweg 450 Euro. Natuurlijk is er ook aflossing maar dat is een gestaag uitdijende spaarpot voor de nieuwe eigenaar. Dat is dus niet geld dat je kwijt bent zoals bij de rente. En het wordt nog leuker want een deel van de betaalde rente is fiscaal aftrekbaar. Mooi toch? Van der Kwast concludeert: “Zo bezien zijn veel huizen spotgoedkoop”.
Maar hoe zit het met de miljoenen Nederlanders die ook nu niet in aanmerking komen voor een hypotheek en dus moeten blijven huren. De maximale huur voor sociale woningen is 750 Euro. Dat is ter bescherming van mensen met lage inkomens. Maar juist die groep is per maand dus veel slechter af dan de groep die een hypotheek van vier ton kan krijgen en voor 450 Euro woont.
Die huurders profiteren ook niet van de stijging van de waarde van hun huis. Met een beetje pech huur je ook nog eens van een eigenaar die juist veel geld heeft verdiend omdat hij op tijd in (toen nog goedkope) huizen is gaan beleggen. Bernard van Oranje is heus niet de enige die dit heeft verzonnen.
De achterblijvers zitten in de shit: Stel je verdient 40.000 Euro per jaar. Je hebt geen schulden, maar ook geen eigen geld. Dan kun je volgens de SNS-bank 183.000 Euro lenen. Kansloos dus. Daar koop je niks voor. Zelfs bij een inkomen van 60.000 Euro mag je niet meer dan pakweg 3 ton lenen. Je blijft dus huren. En je huur gaat elk jaar omhoog, terwijl de huiseigenaar met een vaste rente elk jaar hetzelfde bedrag blijft betalen. Dubbel onrechtvaardig.
En dan vergeet ik nog maar even dat je voor een bedrag van 400.000 in elk geval in de randstad amper een huis vindt. Ja, een flat. Dat heet tegenwoordig al snel een “appartement”, maar het blijft een sjofele portiekflat. Een knappe doorzonwoning met bescheiden tuin en speelruimte voor je kinderen? Niet dus!
En dan vergeet ik óók nog maar even dat de politiek zich geen zorgen lijkt te maken over de vólgende generatie; de kinderen van al die ouders die noodgedwongen hun hele leven bleven huren. Die ouders hebben geen spaarpot waarmee ze hun kids kunnen helpen bij de aankoop van hun eerste huis.
Je mag belastingvrij een ton schenken. Ja, duh… maar dan moet je die ton wel hebben liggen. Wie heeft dat? Zonder rijke ouders ben je kansloos. We ontnemen de jonge generatie en hún kinderen de droom van een eigen huis. Treurig.
Het gevolg:
De schrijnende tweedeling blijft en wordt steeds erger.
Kabinetsformateur doe je plicht!
Charles Groenhuijsen
www.chgroenhuijsen.com
Overig Columns
|